nakładam szkła

zamknij oczy

krzeszę iskrę
ledwie muska
niepewna a już purpurowa
drży chybotliwie

dzieli się i pomnaża
języki ognia rozpoczęły taniec
smagłe i nagłe
łapczywe i niepokorne

oplatają patrz
jakie głodne
siebie

splotły ramiona i uda
wije się pantomima
aż po błysk ostatniego piruetu

otwórz oczy

Sergio Bezzanti: Pocałunek