nakładam szkła

Oryginalna piosenka tu: Lionel Richie - "Hello"

Sam, w myślach, byłem z tobą - sam na sam.
W marzeniach usta całowałem tysięczny raz.
Za drzwiami znikasz - śledzi cię mój wzrok.

Hej, hej!
Czy nie szukasz właśnie mnie?
W twoich oczach widzę, wiem,
że w uśmiechu jestem też.
Jesteś wszystkim czego pragnę
i w ramiona chcę cię brać.
Co powiedzieć, dobrze wiesz
i co właśnie zrobić, więc...
Chcę tak bardzo ci powiedzieć:
kocham cię...

We włosach chciałem dostrzec słońca błysk
i raz za razem móc powtarzać, jak mi zależy.
Że czuję, jak mi czasem serce drży.

Hej, hej!
Chcę, byś dowiedziała się -
jesteś, ale nie wiem gdzie;
co porabiasz myślę wciąż.
Czy samotność z ciebie szydzi?
Czy jest ktoś, kto kocha cię?
Jak mam zdobyć serce twe
i po jakich śladach biec?
Pozwól zacząć mi od zdania:
kocham cię...

Hej, hej!
Czy nie szukasz właśnie mnie?
Jesteś, ale nie wiem gdzie.
Co porabiasz, myślę wciąż.
Czy samotność z ciebie szydzi?
Czy jest ktoś kto kocha cię?
Jak mam zdobyć serce twe
i po jakich śladach biec?
Pozwól zacząć mi od zdania:
kocham cię...

fotografia własna

jest taka radość
która bez umocowania
szumi w uszach pomimo

każe rozkładać szeroko
opadające ramiona

mówić - dziękuję
kiedy nie ma za co
i nie ma komu

cz.1 tu:        w świetle zdarzeń 1



w naszej cywilizacji tolerujemy odmiennych
w naszej cywilizacji głaszczemy psy
i mówimy o humanitarnym traktowaniu
przestępców
w naszej cywilizacji znajdujemy miejsca
na wolne wielbienie cielców i wyostrzonego
półksiężyca
chlebem i solą witamy trojańskiego konia

w naszej cywilizacji gwałt
nie dostaje w newsach epitetów
(tu: religia nie może być dyskryminowana)

głaszczemy wyobcowane dzieci
a swojskie piety załamują ręce
palimy znicze

w naszej cywilizacji wznosimy wieżę babel -
siadamy u jej fundamentów
aby pisać niedokończone rozdziały
o naszej /|______/|________

Wieża Babel - miedzioryt ze zbioru "Żyd niemalowany w Kanaan

historie nie z tej ziemi
czyli samo życie
uczepione do trwania
na okruszku świata

choć w głowie się nie mieści
zmieścić musi człowiek
a czasem przelać w kielich
z okrzykiem: do pełna

i pełnia. gdy wypełnia
gdy rodzi zdumienia
i pustki areałów
pod zasiew i zbiory

otwarte dla umysłu
w przelocie schwytane
historie nie z tej ziemi
rozegrane na niej