nakładam szkła

ludzie tak odlegli - kataklizm pogrzebał przyjaciół,
kochanków, wrogów i niezdecydowanych.

w epoce człowieka egzystencjalnego samotność
rozmnaża się przez teleportację (odbiorniki lądują
przez okno - na pustynny bruk, nad którym gorące
powietrze spopiela zadrukowane karty - historii,
chorób i tomików) wspomniane odbiorniki umierają
na syntetyczną czkawkę; bębenki rozszarpują
mózgi ciszą rzuconą w eter. zatracamy IP, ID - fala
uderzeniowa trawi tożsamości. w studniach blokowisk
mrok - stygną oczy symetrycznych nadmetraży;

dogorywają laptopy, tablety, PC-ty, źrenice. i tylko sieć
gwiazd rozjaśnia przestrzeń do bólu otwartą na człowieka.

źródło ilustracji:

http://predictionsofnostradamus.com/what-is-nostradamus-famous-for-overview- of-the-greatest-prophet/