środa, 24 sierpnia 2011
za ręce
ja w sobie i na zewnątrz
chwytam świat za dłonie
w tym świecie pełnym czarów
szarość barw zatonie
z tęczy pochwycę pastel
czerwień płomień rzuci
w czerni i bieli z nagła
kolor coś zanuci
pójdę w palety magię
w żółcienie, w fiolety
w poezję kolorową
zwyczajnej kobiety
chwytam świat za dłonie
w tym świecie pełnym czarów
szarość barw zatonie
z tęczy pochwycę pastel
czerwień płomień rzuci
w czerni i bieli z nagła
kolor coś zanuci
pójdę w palety magię
w żółcienie, w fiolety
w poezję kolorową
zwyczajnej kobiety
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
3 X skomentowano:
Niby zwyczajna, a taka nadzwyczajna - kobieta i poezja :)
Pozdrawiam Elu:)
Zwyczajna, Tereniu, zwyczajna. Wiesz. :)
Tak lubię - optymistycznie, do przodu.
Świetnie Elu :))
Prześlij komentarz