nakładam szkła

Pionki poobstawiały pola, pilnują pozycji
- pomnikowe pozy posążków pogańskich,
półmrokiem pompatyczne popiersia poddańcze
polegną, poruszone przebiegiem potyczki.

Pokłosiem przeznaczenia, pokotem ponurym,
powalane pyłem pokory pariasów,
pozbawione pozycji przekleństwem praczasów,
płasko poukładały pokorne postury.

Płaczem pęcznieją policzki
płaczek - piety pokłonem przygięte,
pochmurnego patrzenia piętnem.

Pokornie podążą pewne,
pełne prawa posłuchu, przejęte
pogodzenia potrzebą. Pomilkły.