sobota, 10 marca 2012

dialog nie całkiem dojrzały

- dorośnij
- nie chcę
- nie bądź dzieckiem
- jestem

zmarszczki przychodzą same
o starość nie trzeba starań
wbrew się wkrada siwizna

nie mów mi więc
- dorośnij
nie mów mi więc
- nie bądź dzieckiem

nie mów lecz bądź człowiekiem
nie wyrasta się z tego z wiekiem

5 X skomentowano:

andante spianato pisze...

Może nie całkiem dojrzały , ale doskonały....

Ela Gruszfeld pisze...

Nic nie jest doskonałe,Andante Droga :)))

Aranek - Teresa Fejfer pisze...

Elu jak zwykle zamyśla mnie Twój wiersz i powiem że coraz częściej wydaje mi się że obserwuję u ludzi coś w rodzaju przepoczwarzania, wynaturzania i może nie wyrasta, ale staje się nagle bydlęciem lub glista. Z bycia "człowiekiem" w metaforycznym ujęciu, to w pełni się zgodzę . Lubie czytać Twoje wiersze bogate w głębokie i czasem zaskakujące przemyślenia. Ten, ze mną dzisiaj pójdzie w dzień - zabieram go bo to dobre towarzystwo- takie lubię:) Miłego dnia Elu:)

Ela Gruszfeld pisze...

Tereniu, jest lapidarny i prosty, że aż nie poetycki :) Dziękuję Ci. :)

Barbara Deckert pisze...

Można różnie interpretować, ja odebrałam, jak przekaz: nie mów co mam robić, szanuj!

Obsługiwane przez usługę Blogger.