niedziela, 22 lipca 2012
W rozkołysaniu
 |
| http://kultura.wp.pl/gid,14570347,galeria.html?T%5Bpage%5D=18 |
Ze strzępków słów zbuduję gmach
- jak one będzie niekompletny;
urwany dźwięk, dziurawy dach,
a ogród - suplementem.
Z niegramatycznych, chromych zdań
bluszczem oplotę altanę.
Odtańczę w niej bez zbędnych fraz
szamański, dziki taniec.
Gość zakołacze czasem w drzwi
zwabiony światłem w oknie.
Judasza perskie oko złe
iskrami sypnie groźnie.
Uciszy takt natrętnych nut.
Maestro: graj crescendo!
Fundament już kołysze się,
kołysze się wraz ze mną.
 |
| http://kultura.wp.pl/gid,14570347,img,14570350,kat,1011061,galeria.html |
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 X skomentowano:
Miły dynamiczny tekst, jakieś wolnościowe, może nieco hipisowskie symptomy przejawia. Pisze się na obejrzenie dzikiego tańca w Twoim wykonaniu, spodziewam się, że powalająco wyglądasz w ubraniu szamana:) Pozdrówka.
WO
WO, Poczuciem humoru podnosisz moje morale :)Serdecznie... :)))
Prześlij komentarz