wtorek, 11 czerwca 2013

do pary

w paradzie paradoksów życie ludzi mija,
mijając rozpędzonych nie raczy omijać.
zjawiska (prze)mijania nie pomińmy ciszą -
ciszyć się przyjdzie wszystkim; cieszą, póki słyszą.

za winy się obwińmy, nie karmmy karami,
do bytu (nie do zbytku) w tym byciu dotrwajmy,
tam śmierci już nie będzie - zostanie za nami.
paradoks niczym para ulotni się z łzami.

o mieniu (do)mniemanie też mnie nie ominie.
kiedy stanę się niczym, mniemanie też minie.
więc cieszmy się, nie ciszmy, bo było - nie było,
przemijać nie minąwszy ni minuty - miło.


2 X skomentowano:

Andrzej - Art Klater pisze...

Pa­radoks matematyczny:
Jak to wytłumaczyć tęgi umysł nie wie,
że cza­sem je­den plus je­den to aż 69(Kojak)"

Zdradzę Ci, Eluś, że "69" to moja bardzo szczęśliwa liczba...
Orgasmus maximus + eiaculatio praecox
kusiolki w pucele


















Ela Gruszfeld pisze...

A co to tłumaczyć, jak to mało teoretyczne rozwiązanie jest?!
Pozdrawiam zbytrnika nadwornego i prześmiewcę:)

Obsługiwane przez usługę Blogger.