wtorek, 3 marca 2015
'prawy do lewego'
kiedyś, być może, pogodzę się z tobą;
z wiedzą, że jesteś jak but nie od pary
i że nie sposób w różnych, albo w jednym
zaznać wygody - uszytej na miarę.
prawdopodobnie z tobą się pogodzę -
z twoim schematem (zwiesz go “bez schematów”),
gdy go odrzucę i podrepczę boso,
zdziwiona tobą, butami i światem.
i swoją cechą prób znoszenia różnic.
kiedyś, być może, będzie mi to dane,
kiedy usiądę po latach i dojrzę
jak piasek dzieli ślady wydeptane.
z wiedzą, że jesteś jak but nie od pary
i że nie sposób w różnych, albo w jednym
zaznać wygody - uszytej na miarę.
prawdopodobnie z tobą się pogodzę -
z twoim schematem (zwiesz go “bez schematów”),
gdy go odrzucę i podrepczę boso,
zdziwiona tobą, butami i światem.
i swoją cechą prób znoszenia różnic.
kiedyś, być może, będzie mi to dane,
kiedy usiądę po latach i dojrzę
jak piasek dzieli ślady wydeptane.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
6 X skomentowano:
O... ten but, to o mnie.
No ciekawe.... :)
Masakra jak Ty szybko odpisujesz na komentarze... :)
Tak, czasami czuję się jak but nie do pary bez schematu... planu na życie.
fnc, pewnie nie Ty jeden tak sie czujesz. :)
Bo dobry wiersz trafia do wielu osób. Jest miliony ludzi na świecie, a jedynie garstka intensywnych uczuć. Potrafić je nakreślić w taki sposób, by dotykały i były bliskie to sukces.
Nie za dużo Ci tu śmiecę?
No co Ty! Pisz swoje spostrzezenia, uwagi, refleksje... Milo, ze sie nimi dzielisz :)
Prześlij komentarz