czwartek, 11 czerwca 2015
Banalnie spięty tekścik nie o miłości
Nie każ pisać o miłości, bo nie wyjdzie,
albo wyjdzie bokiem - stylem motylkowym.
No i puenta zawieruszy się. Gdzie? Nigdzie!
Nie zawróci falą wzruszeń. Zatem z głowy.
Nie każ pisać w tym temacie. Jest passe.
Dziś za dużo tarapatów wkręca mnie
w ćmoje-boje, w prostowania i w zadumy.
Kark masuję - obolały - coś znów spina.
Nawet nie chcę nic gniewnego z grubej rury.
Ja zwyczajnie pod ciężarem się uginam.
Nie każ pisać o… O, widzisz! Lepiej już
zrobić bilans płatków i koluchów róż.
A ty, człeku, który czytać zamierzałeś
dobry liryk, w którym stylistyczny bajer,
masz za swoje! Bo tu środków się nie najesz.
Tutaj życie w którym ledwie w pionie stoję.
I masuję ten napięty, psia mać, kark.
O miłości czytaj sobie... z ruchu warg.
albo wyjdzie bokiem - stylem motylkowym.
No i puenta zawieruszy się. Gdzie? Nigdzie!
Nie zawróci falą wzruszeń. Zatem z głowy.
Nie każ pisać w tym temacie. Jest passe.
Dziś za dużo tarapatów wkręca mnie
w ćmoje-boje, w prostowania i w zadumy.
Kark masuję - obolały - coś znów spina.
Nawet nie chcę nic gniewnego z grubej rury.
Ja zwyczajnie pod ciężarem się uginam.
Nie każ pisać o… O, widzisz! Lepiej już
zrobić bilans płatków i koluchów róż.
A ty, człeku, który czytać zamierzałeś
dobry liryk, w którym stylistyczny bajer,
masz za swoje! Bo tu środków się nie najesz.
Tutaj życie w którym ledwie w pionie stoję.
I masuję ten napięty, psia mać, kark.
O miłości czytaj sobie... z ruchu warg.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 X skomentowano:
A czy kto ma taki bilans, którym zliczył płatki i koluchy; i wyszło, że wróżba w prawdzie była...
Liryka i tak przyjdzie swoją stroną, z lekkim stornem, po zdjęciu tego, co bolało, uwolni się
"fala wzruszeń", a środki niech sobie gdzie są, przysiedzą style.
Najważniejsze "O miłości czytaj sobie... z ruchu warg" a później skrzykną się motyle.
Elu, alem zbulwersowana, psisko utłukło wróbla, myślałam, że uratowałam, ale nie ;(
Alina
Alinka, rozumiem Cię.
Moje psisko łapie ptaki w locie. Jednego takiego upolowanego wróbla kiedyś wniósł do domu. W częściach.
No niestety - zwierzęca natura i instynkty, które nam trudno zaakceptować.
Pozdrawiam Cię. :) Do potem :)
Prześlij komentarz