nakładam szkła

dwie obawy, trzy rozterki, dylematów sześć…
a mówili: nie myśl wiele - grunt, by mieć co jeść -
coś do gara, okryjbieda,
bo za darmo nikt nic nie da.
przestań mrzonki pleść.

pytań tuzin i domysłów, niepewności trzos…
ostrzegali: nie wydziwiaj, po co dzielić włos?
dobre buty, sprytne dłonie...
poczuj grunt. na nieboskłonie
tylko wiatr na wskroś.

a ja pod ten wiatr z uporem, aby spotkać deszcz.
mam na plecach pusty worek - taki lekko nieść.
dwie obawy, trzy rozterki,
za pazuchą pół kajzerki
i przeciągu piędź.


mam w zanadrzu strach,
mam odwagę nań.
mam w kieszeni chłód,
żaru mam też w bród.
dwie obawy, trzy rozterki,
a na skrzydła - mocne szelki
i na życie - głód.