nakładam szkła

W tym tekście nie będzie wymądrzania.
Jedynie wytoczę ciężkie argumenty na to, że oto
wszystko płynie - w dwie strony.
(Odwieczne kanony).

A strony stanęły twarzą do wyroku.
I każda liczy szansy. Nurt, nurtu głębokość,
siłę ramion własnych, zapadłe sekundy.

I zapadł. I wciąż płyną - każda w swoją stronę
wybraną z potencjału rozlicznych wektorów.
I tylko grawitacja (do stóp uczepiona)
odchyla trajektorię prostego wyboru.

http://pl.freeimages.com/premium/gavel-and-old-clock-1457209