niedziela, 10 maja 2015
nad starowierszem, albo rzecz o królikach
kiedy uduszę obławy, a wilki milczkiem czmychną
z kontekstu, wytłuszczę się, obłowię w lisie
futra. odstąpię drogo-kamienie. przecenię własną
skórę, zostawiwszy sobie omyk (taki myk, który
na czasie / czyta się). w gazecie ogłoszą drukiem,
że na antypodach klęska urodzaju królików.
zadrżą nad starowierszem, zagadam do kamienia,
puknę w czoło - nurt zawróci. a ja - do siebie. tratwa
związana mową poniesie. uproszczę patetyczne
strofy do króliczych skoków. do rzuconych kaczek,
do psiej pogody, do diabła. i do zobaczenia, gdzie
bilet wilczy, wilczki, wilcy. a jam - nikt. i wszystko -
spłynie.
z kontekstu, wytłuszczę się, obłowię w lisie
futra. odstąpię drogo-kamienie. przecenię własną
skórę, zostawiwszy sobie omyk (taki myk, który
na czasie / czyta się). w gazecie ogłoszą drukiem,
że na antypodach klęska urodzaju królików.
zadrżą nad starowierszem, zagadam do kamienia,
puknę w czoło - nurt zawróci. a ja - do siebie. tratwa
związana mową poniesie. uproszczę patetyczne
strofy do króliczych skoków. do rzuconych kaczek,
do psiej pogody, do diabła. i do zobaczenia, gdzie
bilet wilczy, wilczki, wilcy. a jam - nikt. i wszystko -
spłynie.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
6 X skomentowano:
Uf... ciężkie to, jak dla mnie przynajmniej.
:)
No co ja poradzę? :)
Nie radź nic... bo o to chodzi. Łatwe rzeczy nudzą z czasem.
To wcale nie jest trudne :))
"To wcale nie jest trudne" - powiedział orzeł do strusia i wzbił się pod chmury... :P
... powiedziawszy "nie chowajmy głowy w piasek" :)))
Prześlij komentarz