poniedziałek, 4 kwietnia 2011
w odcieniach bieli
jak biała kartka bez załamań
może świeżo pobielona ściana
bez cienia
smugi wątpliwości
pośród wiejskiego podwórza
może być biała pościel
nakrochmalona pełna zapachu
zanim głowę do poduszki
bez cienia bywa ślubna sukienka
nim załamie się w talii po przymiarce
sfilcowanego marzenia
może świeżo pobielona ściana
bez cienia
smugi wątpliwości
pośród wiejskiego podwórza
może być biała pościel
nakrochmalona pełna zapachu
zanim głowę do poduszki
bez cienia bywa ślubna sukienka
nim załamie się w talii po przymiarce
sfilcowanego marzenia
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
1 X skomentowano:
Szkoda, że marzenia, są takie trudne do utrzymania w nieskazitelnym stanie:)
Bardzo mi się podoba Twój wiersz, doskonale rozumiem- mnie także się sfilcowały...
Pozdrawiam:)
Prześlij komentarz