poniedziałek, 20 kwietnia 2015
nie inaczej
samochód ruszył sprzed domu.
zostałam z psem - na balkonie,
z uśmiechem, świeżym wspomnieniem
i z żonkilami w wazonie.
zostały też ze mną sprawy
do załatwienia - czas nagli.
zwykłe codzienne krzątanie.
tych, którzy w drodze, już brak mi.
słońce uśmiecha się z lekka,
jakby mówiło: wariatko!
przecież jak zwykle tu wrócą,
by zasiąść do stołu z matką.
zostałam z psem - na balkonie,
z uśmiechem, świeżym wspomnieniem
i z żonkilami w wazonie.
zostały też ze mną sprawy
do załatwienia - czas nagli.
zwykłe codzienne krzątanie.
tych, którzy w drodze, już brak mi.
słońce uśmiecha się z lekka,
jakby mówiło: wariatko!
przecież jak zwykle tu wrócą,
by zasiąść do stołu z matką.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 X skomentowano:
"bałaganik" w stołowym pokoju...
rośnie matczyna tęsknota
przerywana krzątaniną codzienną
nadejdzie kolejna sobota
harmider w domu ona promienną
:)
SdR
Tekst spisany po ubiegłorocznej Wielkanocy,
wciąż aktualny. Nie we wszystkie soboty...
Ptaki wyfrunęły z gniazda. Wracają kiedy mogą.
Trzeba pozwalać rozpościerać skrzydła,
by nie osłabły w drodze.
Dziękuję SDR za piękny komentarz. :)
Prześlij komentarz